สาธารณรัฐอิสลามอัฟกานิสถาน

การก่อตั้งประเทศ อัฟกานิสถานตั้งขึ้นจากการเข้าไปยึดครองพื้นที่ของชนเผ่าปาทานเมื่อศตวรรษที่ 18  โดยมีการจัดตั้งราชวงศ์ปกครอง ศูนย์กลางอยู่ที่เมืองกันดาฮาร์ ก่อนจะย้ายไปยังคาบูลในช่วงปลายศตวรรษที่ 19 อัฟกานิสถานกลายเป็นรัฐกันชนในการแข่งขันอิทธิพลระหว่างสหราชอาณาจักรกับสหภาพโซเวียต ก่อนจะได้รับเอกราชจากสหราชอาณาจักรเมื่อ 19 ส.ค.2462 มีพระมหากษัตริย์เป็นประมุขภายใต้รัฐบาล จนกระทั่งมีการยึดอำนาจปกครองเมื่อปี 2516

ต่อมา สหภาพโซเวียตเข้ายึดครองอัฟกานิสถานเมื่อปี 2522 ทำให้เกิดขบวนการมุญาฮิดีน ต่อต้านสหภาพโซเวียต โดยการสนับสนุนของสหรัฐฯ และปากีสถาน ทำให้สหภาพโซเวียตถอนทหารออกไปเมื่อปี 2532 แต่อัฟกานิสถานยังประสบปัญหาสงครามกลางเมือง เนื่องจากการแย่งชิงอำนาจทางการเมืองระหว่างกลุ่มต่าง ๆ จนกระทั่งกลุ่มตอลิบัน ซึ่งเป็นกลุ่มนักศึกษาหัวรุนแรงที่ได้รับการศึกษาจากโรงเรียนสอนศาสนาในปากีสถาน สามารถยึดครองคาบูลและขึ้นปกครองประเทศเมื่อปี 2539 ก่อนจะถูกโค่นล้มจากการทำสงครามต่อต้านการก่อการร้ายของสหรัฐฯ เมื่อปี 2544 และเป็นการเริ่มต้นการเมืองตามระบอบประชาธิปไตยครั้งใหม่ในอัฟกานิสถาน โดยได้รับการสนับสนุนจากประเทศตะวันตกทั้งทางการเมือง เศรษฐกิจ และการทหาร 

การเมือง         ปกครองแบบรัฐอิสลาม (Islamic Emirate) คล้ายคลึงกับโครงสร้างสายการบังคับบัญชาของกลุ่มตอลิบัน รวมอำนาจไว้ที่รัฐบาลกลาง ส่วนการปกครองท้องถิ่นแบ่งเขตการปกครองเป็น 34 จังหวัด

ฝ่ายบริหาร : นายกรัฐมนตรีเป็นหัวหน้าฝ่ายบริหาร มีรองนายกรัฐมนตรี 2 คน (ยังไม่กำหนดวาระการดำรงตำแหน่ง) มีคณะรัฐมนตรีจำนวน 33 คน ทั้งหมดเป็นสมาชิกกลุ่มตอลิบัน

ฝ่ายนิติบัญญัติและฝ่ายตุลาการ : รัฐบาลตอลิบันยกเลิกระบบการปกครองแบบรัฐสภาและใช้กฎหมายอิสลาม (ชารีอะฮ์) ปกครองประเทศ โดยรัฐบาลตอลิบันแต่งตั้งนาย Molavi Abdul Hakim Sharae ให้ดำรงตำแหน่ง รมว.กระทรวงยุติธรรม ซึ่งทำหน้าที่ออกกฎหมายโดยใช้หลักกฎหมายอิสลาม รวมทั้งแต่งตั้ง      ผู้พิพากษาพิจารณาคดีความตามหลักกฎหมายอิสลาม นอกจากนี้ รัฐบาลตอลิบันให้เจ้าหน้าที่เรือนจำ ซึ่งเคยปฏิบัติหน้าที่ในช่วงรัฐบาลประชาธิปไตย ทำงานต่อไปร่วมกับผู้แทนของกลุ่มตอลิบัน

พรรคการเมือง : ยังไม่มีความเคลื่อนไหวของพรรคการเมือง หลังจากกลุ่มตอลิบันยึดอำนาจการปกครอง และแต่งตั้งคณะรัฐบาลบริหารประเทศ

เศรษฐกิจ

อัฟกานิสถานประสบปัญหาวิกฤตเศรษฐกิจตั้งแต่ปี 2544 หลังจากสหรัฐฯ และชาติพันธมิตรโค่นล้มรัฐบาลตอลิบันในขณะนั้น เนื่องจากเกิดการสู้รบระหว่างกลุ่มตอลิบันกับรัฐบาลประชาธิปไตยที่สหรัฐฯ สนับสนุน นอกจากนี้ อัฟกานิสถานยังเป็นแหล่งซ่องสุมของกลุ่มก่อการร้าย กลุ่มหัวรุนแรง กลุ่มติดอาวุธต่าง ๆ จำนวนมาก ทำให้เกิดความไม่สงบอย่างต่อเนื่อง รัฐบาลประชาธิปไตยไม่สามารถแก้ไขปัญหาเศรษฐกิจได้ เนื่องจากต้องเผชิญกับปัญหาความขัดแย้งทางการเมือง ปัญหาการทุจริต และภัยจากการก่อความไม่สงบ     การก่อการร้าย ซึ่งยังเป็นอุปสรรคสำคัญต่อการพัฒนาเศรษฐกิจ โดยเฉพาะความเชื่อมั่นของนักลงทุน   ส่งผลให้ชาวอัฟกันส่วนใหญ่ยังมีฐานะยากจน ขาดแคลนสาธารณูปโภคพื้นฐาน เช่น ที่อยู่อาศัย น้ำสะอาด ไฟฟ้า และการเข้าถึงการบริการสาธารณสุข

ชาวอัฟกันส่วนใหญ่ประกอบอาชีพเกษตรกรรม โดยอัฟกานิสถานมีรายได้จากการส่งออกสินค้าเกษตรเพียงเล็กน้อย ทำให้ต้องพึ่งพางบประมาณจากสหรัฐฯ และประเทศผู้บริจาค 80% ของงบประมาณทั้งหมด อย่างไรก็ตาม หลังการยึดอำนาจของกลุ่มตอลิบันเมื่อ 15 ส.ค.2564 สหรัฐฯ ได้อายัดทรัพย์สินของธนาคารกลางอัฟกานิสถานจำนวน 9,500 ล้านดอลลาร์สหรัฐ นอกจากนี้ กองทุนการเงินระหว่างประเทศ และธนาคารโลกระงับการเข้าถึงแหล่งเงินกู้ของอัฟกานิสถาน ทำให้รัฐบาลตอลิบันประสบปัญหาขาดแคลนงบประมาณเพื่อบริหารประเทศ ทั้งการจ่ายเงินค่าตอบแทนเจ้าหน้าที่และการดูแลประชาชน

ปีงบประมาณ 21 ธ.ค.-20 ธ.ค.

 

              สกุลเงิน ตัวย่อสกุลเงิน : อัฟกานี (Afghani/AFN)

อัตราแลกเปลี่ยนต่อดอลลาร์สหรัฐ : 1 ดอลลาร์สหรัฐ : 75.26 อัฟกานี

อัตราแลกเปลี่ยนต่อบาท : 1 บาท : 2.06 อัฟกานี (ต.ค.2566)

 

ดัชนีเศรษฐกิจสำคัญ

(ปี 2566)

ผลิตภัณฑ์มวลรวมในประเทศ (GDP) : 14,000 ล้านดอลลาร์สหรัฐ

อัตราการเติบโตทางเศรษฐกิจ : 3.7%

รายได้เฉลี่ยต่อหัวต่อปี : 410 ดอลลาร์สหรัฐ

แรงงาน : 9,695,409 คน

อัตราการว่างงาน : 20%

อัตราเงินเฟ้อ : 18.34%

ผลผลิตทางการเกษตร : ข้าวสาลี ผลไม้ ถั่ว ขนสัตว์ เนื้อแกะ และหนังแกะ

ผลผลิตอุตสาหกรรม : สิ่งทอ สบู่ เฟอร์นิเจอร์ รองเท้า ปุ๋ย เสื้อผ้า อาหาร เครื่องดื่มที่ไม่ใช่แอลกอฮอล์ น้ำแร่ ซีเมนต์ พรมทอมือ ก๊าซธรรมชาติ ถ่านหิน และทองแดง

ดุลบัญชีเดินสะพัด : –

ดุลการค้าระหว่างประเทศ : ขาดดุล 6,368 ล้านดอลลาร์สหรัฐ

มูลค่าการส่งออก : 691.70 ล้านดอลลาร์สหรัฐ

สินค้าส่งออก : ผลไม้ ถั่ว พรมทอมือ ผ้าขนสัตว์ ผ้าฝ้าย หนังสัตว์ อัญมณี และยาสมุนไพร

คู่ค้าสำคัญ : อินเดีย และปากีสถาน

มูลค่าการนำเข้า : 7,060 ล้านดอลลาร์สหรัฐ

สินค้านำเข้า : เครื่องจักรและอุปกรณ์ อาหาร สิ่งทอ และผลิตภัณฑ์ปิโตรเลียม

คู่ค้าสำคัญ : จีน อิหร่าน ปากีสถาน คาซัคสถาน อุซเบกิสถาน และมาเลเซีย

ทรัพยากรธรรมชาติ : ก๊าซธรรมชาติ ปิโตรเลียม ถ่านหิน ทองแดง ตะกั่ว สังกะสี เหล็กกล้า และอัญมณี

การทหาร   รัฐบาลตอลิบันแต่งตั้งนาย Mohammad Yaqoob ให้ดำรงตำแหน่งรักษาการ รมว.กระทรวง กลาโหม เมื่อ 7 ก.ย.64 โดยสมาชิกตอลิบันบางส่วนทำหน้าที่รักษาความปลอดภัยตามสถานที่สำคัญต่าง ๆ   ทั้งในเมืองหลวงและเมืองสำคัญทั่วประเทศ ทั้งนี้ รัฐบาลตอลิบันมีแผนจะรับทหารประจำการจำนวน 150,000 นาย โดยเปิดโอกาสให้อดีตทหารประจำการในช่วงรัฐบาลประชาธิปไตยสมัครคัดเลือกด้วย

ปัญหาด้านความมั่นคง

 

1)   ปัญหาการก่อการร้ายและแหล่งซ่องสุมของกลุ่มติดอาวุธหลายกลุ่ม โดยกลุ่มก่อการร้าย
ที่ก่อเหตุอย่างต่อเนื่องในอัฟกานิสถานและเป็นศัตรูหมายเลข 1 ของรัฐบาลตอลิบัน ได้แก่ กลุ่ม Islamic State Khorasan Province (ISKP) นอกจากนี้ ยังมีสมาชิกกลุ่มอัลกออิดะฮ์บางส่วนอาศัยอยู่ในอัฟกานิสถาน รวมทั้งสมาชิกกลุ่มก่อการร้ายที่เป็นพันธมิตรกับรัฐบาลตอลิบัน อาทิ กลุ่ม  Islamic Movement of Uzbekistan (IMU) กลุ่ม The East Turkestan Islamic Movement (ETIM)/ Turkistan Islamic Party (TIP)

2)  ปัญหายาเสพติด เฉพาะอย่างยิ่งฝิ่นมีแนวโน้มรุนแรงน้อยลง เนื่องจากรัฐบาลตอลิบันมีนโยบายห้ามเกษตรกรชาวอัฟกันปลูกฝิ่น และจัดตั้งกระทรวงแก้ไขปัญหายาเสพติด โดยข้อมูลของบริษัท Alcis ซึ่งศึกษาและนำเสนอข้อมูลด้านภูมิศาสตร์ ระบุว่า นโยบายห้ามการปลูกฝิ่นของผู้นำสูงสุดตอลิบันส่งผลให้พื้นที่ปลูกฝิ่นในอัฟกานิสถานลดลงร้อยละ 85 โดยลดลงเหลือต่ำกว่า 30,000 เฮกตาร์ (1 เฮกตาร์เท่ากับ 6 ไร่ 1 งาน) ในปี 2566 จากจำนวนมากกว่า 210,000 เฮกตาร์ เมื่อปี 2565 ทั้งนี้ พื้นที่หลักที่มีการปลูกฝิ่นลดลง ได้แก่ จังหวัด Helmand จังหวัด Farah และจังหวัด Nimroz

3)  ปัญหาภัยพิบัติทางธรรมชาติ เฉพาะอย่างยิ่งแผ่นดินไหว โดยแผ่นดินไหวในอัฟกานิสถานเกิดขึ้นถึง 4 ครั้ง เมื่อ ต.ค.2566 ส่งผลให้มีผู้เสียชีวิตมากกว่า 4,000 คน ทั้งนี้ รัฐบาลตอลิบันขาดแคลนงบประมาณและไม่มีศักยภาพที่จะดูแลผู้ประสบภัยได้อย่างมีประสิทธิภาพ จึงต้องพึ่งพาความช่วยเหลือจากองค์กรระหว่างประเทศ รวมทั้งประเทศต่าง ๆ ทั้งการมอบเงินบริจาคและการส่งเจ้าหน้าที่ไปให้ความช่วยเหลือแก่ผู้ประสบภัยชาวอัฟกัน

สมาชิกองค์การระหว่างประเทศ  เข้าร่วมองค์การระหว่างประเทศและกลุ่มความร่วมมือ ทั้งในฐานะสมาชิกและผู้สังเกตการณ์ รวม 48 แห่ง/กลุ่ม ที่สำคัญ เช่น SAARC, OIC, IOM, ADB, UNESCO และ UNHCR      เป็นต้น อย่างไรก็ตาม การที่กลุ่มตอลิบันยึดอำนาจจากรัฐบาลอัฟกานิสถานเมื่อ 15 ส.ค.2564 แต่ยังไม่ได้รับการรับรองสถานะรัฐบาลจากประชาคมระหว่างประเทศ ทำให้การเป็นสมาชิกองค์การระหว่างประเทศต้องสิ้นสุดลง

การขนส่งและโทรคมนาคม   อัฟกานิสถานมีท่าอากาศยานระหว่างประเทศ 4 แห่ง ได้แก่ Hamid Karzai International Airport ในคาบูล Kandahar International Airport ในกันดาฮาร์ Mazar-e Sharif International Airport ในมะซารีชะรีฟ และ Herat International Airport ในเฮราต และมีฐานทัพอากาศ 3 แห่ง โดยมีสายการบิน Ariana Afghan เป็นสายการบินแห่งชาติที่ให้บริการทั้งเส้นทางการบินในประเทศและต่างประเทศ เส้นทางการบินระหว่างประเทศมีปลายทางที่ดูไบ อังการา อิสตันบูล ญิดดะฮ์ และมอสโก ส่วนสายการบินในประเทศอื่น ๆ ได้แก่ Kam Air, East Horizon Airways และ Safi Airways ระบบรถไฟที่ให้บริการในปัจจุบันมี 3 เส้นทาง เชื่อมต่อกับเติร์กเมนิสถาน อุซเบกิสถาน และอี๋วู่ มณฑลเจ้อเจียงของจีน และจะขยายเส้นทางเชื่อมกับอิหร่านและปากีสถาน การเดินทางในอัฟกานิสถานส่วนใหญ่จะใช้รถประจำทางและรถยนต์ เส้นทางถนน ระยะทาง 42,150 กม. ด้านโทรคมนาคม อัฟกานิสถานมีหมายเลขโทรศัพท์พื้นฐานให้บริการประมาณ 114,192 เลขหมาย (ปี 2559) โทรศัพท์เคลื่อนที่ประมาณ 21.6 ล้านเลขหมาย (ปี 2559) รหัสโทรศัพท์ +93 จำนวนผู้ใช้อินเทอร์เน็ต 3,531,770 คน (ปี 2559) รหัสอินเทอร์เน็ต คือ .af

การเดินทาง   ไม่มีเที่ยวบินตรงจากไทยไปอัฟกานิสถาน แต่สามารถเปลี่ยนเครื่องบิน เพื่อต่อไปยังอัฟกานิสถานได้ที่อินเดีย สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ และปากีสถาน โดยมีสายการบิน เช่น Turkish Airlines เอมิเรตส์แอร์ไลน์ และอินเดียแอร์ให้บริการเส้นทางเมืองหลวงของดินแดนสหภาพเดลี-คาบูล 24 เที่ยวบินต่อสัปดาห์ และเส้นทางดูไบ-คาบูล 48 เที่ยวบินต่อสัปดาห์ นักท่องเที่ยวไทยทุกคนที่เดินทางไปอัฟกานิสถานต้องขอรับการตรวจลงตรา แต่ปัจจุบัน ยังไม่มีสถานเอกอัครราชทูต (สอท.) อัฟกานิสถาน ณ กรุงเทพฯ ดังนั้น นักท่องเที่ยวจำเป็นต้อง 1) ส่งหนังสือเดินทางราชการผ่านกรมเอเชียใต้ ตะวันออกกลาง และแอฟริกา กระทรวงต่างประเทศ เพื่อขอรับการตรวจลงตราจาก สอท.อัฟกานิสถาน ณ กรุงกัวลาลัมเปอร์ และ 2) ขอรับการตรวจลงตราด้วยตนเองที่ สอท.อัฟกานิสถาน ณ ดูไบ อย่างไรก็ดี สถานการณ์ในอัฟกานิสถานยังมีอันตรายสูงจากการสู้รบรุนแรงในหลายพื้นที่ จึงต้องเพิ่มความระมัดระวังเป็นพิเศษ เวลาที่อัฟกานิสถานช้ากว่าไทย 2 ชม. 30 นาที

ความสัมพันธ์ไทย-อัฟกานิสถาน

ไทยฟื้นฟูความสัมพันธ์ทางการทูตกับอัฟกานิสถานหลังการโค่นล้มกลุ่มตอลิบันเมื่อปี 2544 หลังจากที่เคยยุติความสัมพันธ์ทางการทูตในช่วงที่สหภาพโซเวียตยึดครองอัฟกานิสถานเมื่อปี 2522          โดยดำเนินความสัมพันธ์ผ่านเวทีการเมืองระหว่างประเทศ และการให้ความช่วยเหลือระดับทวิภาคี เช่น ความช่วยเหลือเพื่อการบรรเทาทุกข์ การจัดการ-ฝึกอบรม และการแก้ไขปัญหายาเสพติดด้วยการส่งเสริมการปลูกพืชทดแทน นอกจากนี้ ไทยยังเคยส่งทหารช่างไปช่วยซ่อมแซมสนามบินบากรัมของอัฟกานิสถาน             เพื่อสนับสนุนการฟื้นฟูบูรณะและให้ความช่วยเหลือด้านมนุษยธรรมระหว่าง เม.ย.-ก.ย.2546 สำหรับความร่วมมือทางเศรษฐกิจระหว่างไทยกับอัฟกานิสถานยังมีไม่มาก เนื่องจากความไม่พร้อมของอัฟกานิสถาน    ปัจจุบัน ยังไม่มี สอท.ไทยในอัฟกานิสถาน แต่ได้แต่งตั้งให้ สอท.ไทยในปากีสถาน มีเขตอาณาครอบคลุมถึงอัฟกานิสถาน และให้ ออท.ไทย/ปากีสถาน ดำรงตำแหน่ง ออท.ไทย/อัฟกานิสถาน ด้วย ขณะที่อัฟกานิสถานแต่งตั้งให้ ออท.อัฟกานิสถาน/ญี่ปุ่น เป็น ออท.อัฟกานิสถาน/ไทย ด้วยอีกตำแหน่ง

อัฟกานิสถานเป็นคู่ค้าลำดับที่ 163 ของไทยเมื่อปี 2561 และเป็นคู่ค้าอันดับที่ 8 ของไทย   ในภูมิภาคเอเชียใต้รองจากอินเดีย ปากีสถาน บังกลาเทศ ศรีลังกา มัลดีฟส์ เนปาล และภูฏาน ส่วนการค้าระหว่างประเทศของไทยกับอัฟกานิสถานเมื่อปี 2561 มีมูลค่า 15 ล้านดอลลาร์สหรัฐ (หรือ 627.3 ล้านบาท) ลดลง 23.53% โดยไทยได้เปรียบดุลการค้า 20.02 ล้านดอลลาร์สหรัฐ สำหรับสินค้าที่ไทยส่งออกไปอัฟกานิสถาน ได้แก่ หม้อแบตเตอรี่และส่วนประกอบ รถยนต์ อุปกรณ์และส่วนประกอบ ผลิตภัณฑ์ยาง เครื่องปรับอากาศและส่วนประกอบ น้ำมันสำเร็จรูป อัญมณีและเครื่องประดับ เป็นต้น ส่วนสินค้าที่ไทยนำเข้าจากอัฟกานิสถาน ได้แก่ เครื่องเพชรพลอย อัญมณี เงินแท่งและทองคำ เครื่องจักรกลและส่วนประกอบ เครื่องประดับอัญมณี เครื่องคอมพิวเตอร์ อุปกรณ์ และส่วนประกอบ เครื่องใช้เบ็ดเตล็ด เป็นต้น

ทั้งนี้ อัฟกานิสถานยังไม่มีโครงการลงทุนที่ขอรับการส่งเสริมจากสำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมการลงทุน (BOI) และยังไม่มีโครงการร่วมลงทุนของไทยในอัฟกานิสถาน ขณะที่ยังไม่มีคนไทยเดินทางไปอัฟกานิสถาน รวมถึงไม่ปรากฏข้อมูลคนไทยในอัฟกานิสถาน ซึ่งคาดว่ามีคนไทยน้อยมากหรือไม่มีเลย

สถานการณ์สำคัญที่น่าติดตาม

กลุ่มตอลิบันยึดอำนาจจากรัฐบาลอัฟกานิสถานเมื่อ 15 ส.ค.2564 และประกาศแต่งตั้งรัฐบาลชั่วคราวบริหารประเทศเมื่อ 7 ก.ย.2564 อย่างไรก็ตาม หลังจากการประกาศจัดตั้งรัฐบาล ยังไม่มีประเทศใดรับรองสถานะรัฐบาลของกลุ่มตอลิบัน นอกจากนี้ สหรัฐฯ ประกาศอายัดทรัพย์สินของอัฟกานิสถานจำนวน 9,500 ล้านดอลลาร์สหรัฐ ขณะที่ IMF และธนาคารโลกระงับการเข้าถึงเงินกู้ ทำให้รัฐบาลตอลิบันประสบปัญหาการบริหารประเทศ ขาดงบประมาณเพื่อจ่ายค่าจ้างเจ้าหน้าที่และใช้จ่ายสำหรับดูแลประชาชน

สหรัฐฯ UN และองค์กรด้านสิทธิมนุษยชนยังคงให้ความช่วยเหลือแก่ชาวอัฟกานิสถานตามหลัก
สิทธิมนุษยชนต่อไป ทั้งนี้ อัฟกานิสถานภายใต้การบริหารของรัฐบาลตอลิบันต้องเผชิญความท้าทายหลายด้าน เฉพาะอย่างยิ่งด้านเศรษฐกิจและการแก้ไขปัญหาความไม่สงบในประเทศจากกลุ่มก่อการร้าย Islamic State Khorasan Province (ISKP) ที่เป็นศัตรูสำคัญของกลุ่มตอลิบัน และก่อเหตุโจมตีบ่อยครั้งตั้งแต่กลุ่มตอลิบันประกาศจัดตั้งรัฐบาลบริหารประเทศ

การบริหารประเทศของรัฐบาลตอลิบัน ภายใต้การปกครองแบบรัฐอิสลาม โดยใช้หลักกฎหมายอิสลามบริหารประเทศอีกครั้ง เป็นสิ่งที่ประชาคมระหว่างประเทศจับตามองเป็นอย่างยิ่ง เนื่องจากในอดีต (ห้วงปี 2539-2544) กลุ่มตอลิบันปกครองอัฟกานิสถานแบบแนวคิดสุดโต่ง ละเมิดสิทธิมนุษยชนประชาชนอย่างรุนแรง เฉพาะอย่างยิ่งสตรีและเยาวชน รวมทั้งชนกลุ่มน้อยต่าง ๆ ทั้งนี้ หลังการประกาศจัดตั้งรัฐบาลบริหารประเทศ กลุ่มตอลิบันประกาศจะปรับเปลี่ยนการบริหารประเทศให้เข้ากับสถานการณ์ปัจจุบัน โดยจะเคารพสิทธิสตรี เยาวชน และชนกลุ่มน้อยมากขึ้น เพื่อสร้างการยอมรับจากประชาชนและประชาคมระหว่างประเทศ ซึ่งเป็นประเด็นที่ประชาคมระหว่างประเทศให้ความสำคัญและจับตามองอย่างใกล้ชิด ปัจจุบัน ยังไม่มีประเทศใดรับรองสถานะรัฐบาลของกลุ่มตอลิบัน

การแก้ไขปัญหาความขัดแย้งกับปากีสถานกรณีเส้นแบ่งเขตแดน (Durand Line) เป็นประเด็นท้าทายของรัฐบาลตอลิบัน ซึ่งจะส่งผลกระทบต่อความสัมพันธ์กับปากีสถาน นอกจากนี้ การที่รัฐบาลตอลิบันไม่สามารถโน้มน้าวให้กลุ่ม Tehrik-e Taliban Pakistan (TTP) ซึ่งมีฐานปฏิบัติการในอัฟกานิสถาน ยุติการก่อเหตุโจมตีต่อผลประโยชน์ปากีสถานได้ จะส่งผลกระทบต่อความสัมพันธ์กับปากีสถานที่เป็นคู่ค้าอันดับ 1 ของอัฟกานิสถาน