สถานการณ์รัสเซีย-ยูเครนที่เริ่มมาตั้งแต่กุมภาพันธ์ 2565 อาจกำลังเข้าสู่ “จุดเปลี่ยน” และ “จุดอันตราย” อีกครั้ง เมื่อมีรายงานเกี่ยวกับเหตุโจมตีผลประโยชน์ของรัสเซียบ่อย ๆ ในปี 2566 ไม่ว่าจะเป็นกรณีรัสเซียรายงานว่าพบความพยายามใช้โดรน 2 เครื่องบินบุกเข้าไปในกรุงมอสโค เพื่อลอบสังหารประธานาธิบดีวลาดิมีร์ ปูตินเมื่อต้นพฤษภาคม 2566 หรือเหตุลอบวางระเบิดและทำร้ายผู้ที่สนับสนุนรัฐบาลรัสเซียอย่างต่อเนื่อง
กระแสธุรกิจในกลุ่มการเงิน การธนาคารของสหรัฐฯที่เสี่ยงเข้าสู่ภาวะล่มสลาย (bank run) เมื่อห้วงมีนาคม-เมษายนที่ผ่านมากลายเป็นปัจจัยสำคัญที่หนุนให้นักลงทุนในตลาดจำนวนมากทยอยถอนเงินดอลลาร์สหรัฐ ออกจากธนาคาร แล้วหันเหไปให้ความสนใจต่อโลหะมีค่า (precious metals) อย่างทองคำ แร่เงิน และสินทรัพย์ที่อยู่นอกระบบเงินสกุลดอลลาร์อย่างกลุ่ม Cryptocurrencies ส่งผลให้ราคาของกลุ่มสินทรัพย์ดังกล่าวปรับตัวขึ้นอย่างต่อเนื่อง สวนทางกับอารมณ์ของตลาดที่กำลังตกอยู่ในภวังค์ความกังวลเกี่ยวกับภาวะเศรษฐกิจถดถอยที่อาจเกิดขึ้นภายในห้วงปี 2566-2567 ทั้งนี้ ภาคเอกชนหลายแห่งเริ่มเข้าสู่การรัดเข็มขัด ลดการใช้จ่าย และกิจกรรมทางเศรษฐกิจ/การลงทุน เนื่องจากการขาดสภาพคล่องในตลาดอันเป็นผลกระทบมาจากนโยบาย Quantitative Tightening (QT) และการปรับขึ้นอัตราดอกเบี้ยนโยบายอย่างรุนแรงโดยธนาคารกลางสหรัฐฯ (Fed) และเลือกที่จะรอความชัดเจนจากทางองค์กรดังกล่าวในห้วงมิถุนายน-กรกฎาคมว่าจะส่งสัญญาณการปรับลดอัตราดอกเบี้ยนโยบายลงเมื่อใด นอกจากนี้ นักลงทุนหลายกลุ่มยังมีความเชื่อดั้งเดิมอยู่ว่าเดือนพฤษภาคมจะเป็นห้วงที่สินทรัพย์เสี่ยงในตลาดจะถูกเทขาย (Sell in May) เพราะนักลงทุนในยุโรปและสหรัฐฯ ซึ่งถือเป็นรายใหญ่ของตลาด จะขายสินทรัพย์บางส่วนเพื่อนำกำไรไปพักผ่อนท่องเที่ยวห้วงฤดูร้อนในไตรมาสที่ 3 ของทุกปี ผลการประชุม FOMC Meeting เดือนพฤษภาคม 2566 การประชุมในครั้งนี้นับว่าไม่มีสิ่งใดอยู่เหนือเกินกว่าความคาดหมายของนักลงทุน และการสำรวจของเว็บไซต์ CME Group ที่ประเมิน (priced in) กันเอาไว้ตั้งแต่เมื่อห้วง 2-3 เดือนก่อนหน้านี้ว่า Fed จะสามารถปรับขึ้นอัตราดอกเบี้ยได้เพียงร้อยละ…
ชัยชนะอันเกินความคาดหมายกว่า 14,000,000 เสียงที่พรรคก้าวไกลได้รับซึ่งคงเป็นผลจากการนำสื่อสังคมออนไลน์อย่าง Tiktok มาประยุกต์ใช้ในการรณรงค์หาเสียงในศึกการเลือกตั้งทั่วไปปี 2566 นี้ สร้างปรากฏการณ์และบทเรียนครั้งสำคัญให้พรรคการเมืองหลายพรรคในการที่ต้องนำประเด็นดังกล่าวมาขบคิดอย่างจริงจัง โดยแม้ว่าหากมองในมิติระดับฐานรากก็ไม่ถือว่าเป็นสิ่งที่ยากเกินกว่าจะเข้าใจ เพราะปัจจุบันประเทศไทยมีผู้ใช้งาน Tiktok จำนวนมากกว่า 40,000,000 คน (คิดเป็นอัตราส่วนได้มากกว่าครึ่งหนึ่งของประชากรทั้งประเทศ) ตัวเลขที่ว่านี้แสดงให้เห็นถึงความกว้างขวางในการเข้าถึงฐานลูกค้าของแอปพลิเคชันดังกล่าว ………….แต่ในทางกลับกัน จากการสำรวจจะเห็นได้ว่ามีพรรคการเมืองเพียงไม่กี่พรรคเท่านั้นที่นำ Tiktok มาประยุกต์ใช้กับการเมือง ตัวอย่างที่น่าสนใจ คือ พรรคก้าวไกลที่มีผู้ติดตามมากกว่า 2,000,000 คน มีสถิติผู้กดถูกใจเกือบ 40,000,000 ครั้ง ขณะเดียวกันในกรณีที่น่าเศร้าหรือ worst case คือ หลายๆพรรคไม่มีแม้กระทั่งบัญชี Tiktok ของตนเองเลย เช่น ภูมิใจไทย และพลังประชารัฐ ส่วนพรรคประชาธิปัตย์นั้นมีบัญชี Tiktok แต่ไม่ได้รับความสำคัญหรือสนใจเท่าใดนัก ทำให้มีจำนวนผู้ติดตามเพียง 9,000 คน การนำวัฒนธรรมการสื่อสารมวลชนสมัยใหม่มาผสมผสานกับเทคโนโลยีสื่อสังคมออนไลน์ แม้ว่าพรรคก้าวไกลจะเป็นพรรคเกิดใหม่ ที่ประกอบไปด้วยบุคลากรวัยเยาว์และมีประสบการณ์ทางการเมืองน้อย แต่ต้องยอมรับเลยว่าในด้านเทคโนโลยีนั้น พรรคก้าวไกลถือเป็นพรรคที่มีความเข้าใจระบบและรูปแบบการสื่อสารสมัยใหม่พรรคหนึ่งทีเดียว เนื่องจากพรรคดังกล่าวนั้นได้นำวัฒนธรรมการสื่อสารมวลชนสมัยใหม่ที่เน้นสื่อสารกันผ่านวีดิทัศน์(video)ขนาดสั้นในกรอบ 15 วินาที ถึง 1 นาที…
“ปัญหาเพดานหนี้สหรัฐฯ” กลายเป็นข่าวใหญ่ในช่วงกลางพฤษภาคม 2566 ทั้งที่ผู้นำสหรัฐอเมริกากำลังจะเยือนเอเชียเพื่อแสดงบทบาทสำคัญในการขับเคลื่อนกรอบความร่วมมือด้านเศรษฐกิจอย่าง G7 ที่ญี่ปุ่นเป็นเจ้าภาพ รวมทั้งการประชุมกรอบความร่วมมือ 4 ฝ่ายเพื่อส่งเสริมความมั่งคั่งในภูมิภาคอินโด-แปซิฟิกอย่าง QUAD ที่ออสเตรเลียจะเป็นผู้จัดการต้อนรับ แต่ปัญหาเศรษฐกิจในประเทศอย่างเรื่องการตัดสินใจว่าจะขยายเพดานหนี้สหรัฐฯ ทันเวลาหรือไม่ กลายเป็นเรื่องสำคัญเร่งด่วนที่ประธานาธิบดีโจเซฟ ไบเดน ต้องจัดการ จึงต้องยกเลิกกการประชุมบางส่วนเพื่อกลับไปแก้ไขปัญหาในประเทศเสียก่อน …ความเคลื่อนไหวนี้อาจเป็นไปตามสูตรที่ว่า รัฐบาลสหรัฐฯ ต้องให้ความสำคัญกับเรื่องความมั่นคงภายในประเทศก่อน เพื่อให้ประชาชนชาวอเมริกันที่มีคะแนนโหวตเลือกตั้งอยู่ในมือเชื่อมั่นในศักยภาพและความจริงใจของรัฐบาล ย้อนกลับไปที่ทำไมเรื่อง “เพดานหนี้สหรัฐฯ” จึงกลายเป็นเรื่องใหญ่ในตอนนี้!? แล้วจะกลายเป็นปัญหาต่อเศรษฐกิจโลก รวมทั้งเศรษฐกิจไทยได้หรือไม่? …ขออธิบายเป็น 3 ประเด็น ประเด็นแรก ปัญหาเพดานหนี้สหรัฐฯ คืออะไร? ขอเริ่มที่สหรัฐฯ มีกฎหมายกำหนดจำนวนหรือปริมาณหนี้ที่รัฐบาลจะสร้างได้เอาไว้ เพื่อให้เป็นกรอบกำหนดวินัยการเงินและการคลังของรัฐบาล ซึ่งจำนวนสูงสุดนั้นถึงได้เรียกว่า “เพดาน” ในการสร้างหนี้ของรัฐบาลสหรัฐฯ ซึ่งรัฐบาลต้องสร้างหนี้เพื่อใช้บริหารประเทศ ในช่วงที่งบประมาณของรัฐบาลขาดดุล โดยรัฐบาลสหรัฐฯ จะสร้างหนี้ตามใจตัวเองไม่ได้ ต้องผ่านความเห็นชอบจากฝ่ายนิติบัญญัติเสียก่อน …. แล้วสหรัฐฯ กู้ไปทำอะไรบ้าง?? ก็เช่น กู้ไปจ่ายเงินเดือนให้เจ้าหน้าที่ในรัฐบาลกลาง กู้ไปจ่ายเงินเดือนให้ทหาร และกู้ไปใช้จ่ายในโครงการสวัสดิการต่าง ๆ นั่นเอง สำหรับกฎหมายนั้นมีชื่อว่า Public Debt…
โลกของการทำงานในยุคสมัยใหม่มีเครื่องมือและวิธีการที่ส่งเสริมการทำงานให้มีประสิทธิภาพเกิดขึ้นมากมาย ขณะเดียวกันก็มีความท้าทายที่เข้ามาเปลี่ยนแปลงรูปแบบการทำงาน หรือสร้างบรรยากาศไม่แน่ไม่นอนให้กับแนวทางการทำงานอย่างต่อเนื่อง ตัวอย่างที่เห็นได้ชัดทั่วโลก เช่น การแพร่ระบาดของโรคร้ายอย่าง COVID-19 ที่เป็นจุดเปลี่ยนโลกในทุกมิติ รวมทั้งพฤติกรรมและความคาดหวังของมนุษย์ที่รู้สึกว่าตัวเองเผชิญความเสี่ยงต่าง ๆ มากขึ้น หรืออีกตัวอย่างนึงที่คิดว่าชัดเจนไม่แพ้กัน คือ การพัฒนาเทคโนโลยีอย่างปัญญาประดิษฐ์หรือ AI (Artificial Intelligence)ที่เป็นทั้งประโยชน์ และเป็นทั้งความท้าทาย เพราะมันจะมาเป็นคู่แข่งในการทำงานของมนุษย์เรานั่นเอง ……เรียกได้ว่า “มนุษย์” ในยุคใหม่ตอนนี้ โดยเฉพาะ “มนุษย์ทำงาน” ต้องประสบพบเจอความเปลี่ยนแปลงและความท้าทายใหม่ ๆ หลายอย่าง ต้องยอมรับว่าความเปลี่ยนแปลงนี้ส่วนมากก็เป็นเรื่องที่ดี เพราะถ้าเราเชื่อในการพัฒนาหรือวิวัฒนาการของสิ่งมีชีวิต ก็อาจจะสรุปได้ว่า จะเกิดพัฒนาการหรือวิวัฒนาการ ก็ต้องมี “ความเปลี่ยนแปลง” มาเป็นแรงผลักดันก่อน และดูเหมือนว่า “ปัจจัยภายนอก” จะสร้างความเปลี่ยนแปลงได้รวดเร็วกว่ารอให้มนุษย์เกิดการเปลี่ยนแปลงจากภายในของตัวเองด้วย! ดังนั้น ถ้าเรามองให้ดี ๆ เหตุการณ์ต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นได้ทำให้มนุษย์มีพัฒนาการ และถ้าใครจับจังหวะความเปลี่ยนแปลงเหล่านั้นได้ดีกว่า ก็จะปรับตัวได้ดีขึ้น กลายเป็น “มนุษย์ในโลกยุคใหม่” ที่พร้อมจะมีแนวคิดที่ทันสมัย มีความสามารถในการอยู่ในโลกเทคโนโลยี และมีความเข้าใจมนุษย์ด้วยกันได้เป็นอย่างดี อย่างไรก็ตาม คุณเคยตั้งคำถามกับการปรับตัวของมนุษย์ยุคใหม่เหล่านี้บ้างไหม? พวกเขา (หรือพวกเรา) เหนื่อยไหมกับการทำความเข้าใจสิ่งใหม่…
เมื่อปลายเดือนมีนาคมปี 2566 ที่ผ่านมา ผู้ผลิตเสื้อผ้าระดับโลกหลายรายประกาศจะยุติการจ้างผลิตสินค้าในเมียนมาโดยอ้างว่าเกิดจากปัญหาด้านสิทธิมนุษยชน ……สะท้อน..ความวิตกกังวลประเด็นด้านแรงงาน รวมถึงความยากลำบากในการปฏิบัติงานจากการรัฐประหารของกองทัพเมียนมาตั้งแต่กุมภาพันธ์ 2564 ซึ่งส่งผลให้บริษัทต่างชาติทยอยถอนธุรกิจออกจากเมียนมา …….โดย Fast Retailing Co., Ltd. เจ้าของแบรนด์ UNIQLO ของญี่ปุ่นระบุว่าจะเริ่มยุติการจ้างผลิตเสื้อผ้าในเมียนมาในช่วงฤดูใบไม้ร่วงปี 2566 (ราวเดือนกันยายน-พฤศจิกายน 2566) ซึ่งสำนักข่าว Nikkei Asia ประเมินว่าการถอนธุรกิจออกจากเมียนมาของ Fast Retailing Co., Ltd. ในเมียนมาครั้งนี้ แทบจะไม่ส่งผลกระทบต่อบริษัทฯ เนื่องจากบริษัทฯ มีพันธมิตรด้านการผลิตกว่า 430 แห่งทั่วโลก เช่น ในจีนและเวียดนาม สำหรับ Marks and Spencer Group plc (M&S) จากสหราชอาณาจักรประกาศจะยุติการจ้างผลิตในเมียนมาในมีนาคม 2566 เช่นเดียวกับบริษัท เรียวฮิน เคอิคะคุ จำกัด เจ้าของแบรนด์ MUJI จากญี่ปุ่น ที่มีแผนจะยุติการจ้างผลิตเสื้อแจ็กเก็ตและสินค้าชนิดอื่น ๆ ในเมียนมาภายในสิงหาคม 2566…
ในโลกยุคดิจิทัลที่ความก้าวหน้าของเทคโนโลยีเป็นไปอย่างรวดเร็ว หลายสิ่งหลายอย่างถูกขับเคลื่อนผ่านโลกออนไลน์ โซเชียลมีเดียเป็นที่แพร่หลาย ทุกองค์กรมีเว็บไซต์ของตนเอง มีหน้าเพจของตนเอง พนักงานทุกคนมีแอคเคาท์ต่าง ๆ เป็นของตัวเอง ไม่ว่าจะเป็น Facebook, TikTok, Instagram, Twitter หรือแพลตฟอร์มอื่น ๆ นอกเหนือจากที่กล่าวมาในข้างต้น การท่องไปบนโลกออนไลน์เพียงปลายนิ้วสัมผัสไม่ว่าจะแพลตฟอร์มใดหรือไปในรูปแบบไหนก็ตาม เราได้ทิ้งสิ่งที่เรียกว่า “Digital Footprint” คือร่องรอยแห่งการทำสิ่งต่าง ๆ บนโลกดิจิทัลเอาไว้ทุกครั้ง และได้ทิ้งเอาไว้ทุกคน เปรียบเสมือนประวัติทางพฤติกรรมที่ผู้ใช้งานกระทำในโลกอินเทอร์เน็ต ที่เผยตัวตนของคุณให้ผู้อื่นบนโลกออนไลน์ได้รับรู้ เมื่อจำแนก “Digital Footprint” หรือร่องรอยดิจิทัล เราจะแบ่งได้เป็น 2 ประเภท ได้แก่ 1)ร่องรอยดิจิทัลแบบไม่รู้ตัว (Passive Digital Footprint) เป็นประวัติหรือสิ่งที่เกิดขึ้นโดยธรรมชาติ ที่ผู้ใช้งานไม่ได้ตั้งใจที่จะทิ้งไว้ หรือ ไม่ได้ต้องการจะให้คนอื่นรับรู้ แต่ยังคงถูกบันทึกเก็บเป็นประวัติบนออนไลน์ไว้ เช่น เวลาใช้งานอินเทอร์เน็ตหรือคอมพิวเตอร์ที่จะมีรหัสประจำตัวในการใช้งาน (IP address) ซึ่งเมื่อเยี่ยมชมเว็บไซต์หรือค้นหาบริการอะไร จะมีประวัติการค้นหาต่าง ๆ ถูกเก็บบันทึกไว้อยู่ ทำให้ถูกติดตาม หรือระบุตัวตนคนใช้งานได้ ซึ่งหลายๆครั้งก็จะโดนนักการตลาดนำข้อมูลไปใช้เพื่อทำการโฆษณาต่อไปอีกด้วย และ…
ในยุคที่คนถูกดูดเข้าไปใช้เวลาอยู่บนหน้าจอและเสพสื่อจากหน้าจอเป็นส่วนใหญ่ การแข่งขันของแอปพลิเคชันในการช่วงชิงพื้นที่สื่อจึงกลายเป็นเรื่องสำคัญที่ต้องงัดทุกกลวิธีเพื่อดึงความสนใจให้สายตาอยู่บนหน้าจอให้ได้มากที่สุด การสื่อสารเกิดขึ้นโดยเริ่มตั้งแต่การพิมพ์ข้อความแชทกัน ดูภาพนิ่ง จนมาถึงทำวิดีโอ และกลายเป็นวิดีโอสั้น …สิ่งที่เกิดขึ้นเหล่านี้ กำลังเล่นกับกระบวนการรับรู้ที่มีมาตามวิวัฒนาการของมนุษย์ ส่งผลให้มนุษย์มีพฤติกรรมที่เปลี่ยนแปลงไปจนเกิดอาการ “สมาธิสั้น” นั่นเอง ในอดีตราว 45,000 ปีก่อน ในสมัยที่ยังไม่มีภาษาที่ใช้ในการสื่อสาร มนุษย์รู้จักการวาดภาพเพื่อถ่ายทอดเรื่องราวที่พบเจอ เป็นการประสานการทำงานระหว่าง “ความทรงจำในสมอง” ผ่านมือออกมาเป็นภาพ ถือเป็นกระบวนการซับซ้อนที่สุดในการส่งข้อความในอดีต ก่อนที่จะนำภาพมาพัฒนาเป็นอักษรและภาษา เพื่อสร้างการสื่อสารร่วมกันระหว่างกลุ่มหรือเผ่า “ภาษา” จึงได้กลายเป็นเครื่องมือสำคัญในการอยู่รอดของเผ่าพันธุ์ และได้พัฒนามาจนถึงปัจจุบัน มนุษย์ใช้ภาษาที่แตกต่างกันกว่า 7,000 ภาษา ความแตกต่างด้านภาษานี้ยังเป็นอุปสรรคต่อการสื่อสารหากไม่มีความรู้ทางด้านภาษาของสารที่สื่อ ดังนั้น “การสื่อสารด้วยภาพ” กลับส่ง message ได้ง่ายกว่า ด้วยการรับรู้ที่ไม่ต้องตีความจากดวงตาสู่สมอง แม้การอ่านข้อความสมองยังต้องแปลงข้อมูลจากตัวอักษรมาสู่ภาพ หรือแม้กระทั่งการฝัน ยังเห็นเป็นภาพ การสื่อสารด้วยภาพ จึงเป็นข้อมูลที่ง่ายที่สุดที่ทำให้มนุษย์สามารถเข้าใจและจดจำได้ “ภาพ” จึงถูกนำมาใช้ในการดึงดูดความสนใจ และยังช่วยสื่อสาร หรือให้อารมณ์ได้มากกว่าภาษาในเนื้อหาเดียวกัน การบรรยายความสวยงามของท้องฟ้าตอนพระอาทิตย์ตกต้องใช้ตัวอักษรที่เป็นข้อมูลจำนวนมากกว่าภาพวาดหรือภาพถ่ายท้องฟ้าในช่วงเวลานั้น และภาพส่งผลต่ออารมณ์การรับรู้ได้มากกว่า สมองได้รับรู้ภาพและบันทึกเอาบรรยากาศรอบตัว เป็นประสบการณ์ ณ ช่วงเวลานั้นเข้าสู่ความทรงจำ การนึกถึงภาพหรือการย้อนภาพถ่ายจึงช่วยกระตุ้นความทรงจำและบรรยากาศเหล่านั้นกลับมาด้วย ภาพจึงสะท้อนประสบการณ์ที่เป็นปัจเจกบุคคลออกมาด้วย ด้วยการไม่จำกัดการตีความของภาพที่มอบให้ได้กว้างกว่าตัวอักษร ได้ส่งเสริมและสร้างสรรค์จินตนาการให้กับผู้พบเห็น…
ขณะที่พายเรือในคลองเล็กๆ แม้จะเป็นเรือเล็กที่ไม่เเข็งแรงก็ยังรู้สึกปลอดภัย เพราะยังมองเห็นตลิ่งทั้งสองฝั่ง แต่เมื่อเรือลอยลำสู่มหาสมุทรที่มองไม่เห็นฝั่ง สิ่งที่ทำให้อุ่นใจ คือ เรือลำข้างเคียงที่คอยนำทางไปสู่จุดหมาย …อ่านดูแล้วได้ฟิลโรแมนติกแบบคู่รัก แต่ในอีกบางมุม..ความปลอดภัย,อบอุ่น… ก็ทำให้นึกถึง บทบาทของ “ที่ปรึกษา” ที่จะนำประสบการณ์และความเชี่ยวชาญมาแนะนำผู้ประกอบการรายใหม่ที่กำลังจะพัฒนาธุรกิจให้เติบโตได้อย่างแข็งแกร่ง อย่างไรก็ตาม นี่ไม่ใช่เรื่องง่ายที่ ผู้ประกอบการจะสามารถหาที่ปรึกษาที่เหมาะสมกับธุรกิจ โดยเฉพาะงบประมาณในการจ้างที่ปรึกษานั้นมักเป็นการลงทุนที่มีมูลค่าสูง จึงกลายเป็นสิ่งที่ถูกละเลย และเอาเงินไปลงทุนกับต้นทุนทางด้านอื่นแทน ดังนั้น จึงเกิดแนวคิดที่ให้ที่ปรึกษา (Consult) เข้ามาร่วมกันพัฒนาธุรกิจรับค่าตอบแทนเป็นส่วนแบ่งจากกำไรที่ได้จากการขยายธุรกิจในรูปแบบของเปอร์เซ็นต์ตามที่มีการตกลงกันไว้ การคิดค่าตอบแทนจากผลแบ่งกำไร เป็นที่นิยมกันในการร่วมกันดำเนินกิจการระหว่างบริษัท ซึ่งมีส่วนผลักดันให้ผู้ร่วมลงทุนมีหน้าที่ดำเนินกิจการได้อย่างเต็มที่ เผชิญความเสี่ยงร่วมกัน จึงผลักดันให้เกิดการพัฒนาโครงการหรือธุรกิจให้เกิดความสำเร็จได้ ทั้งนี้ การ่วมลงทุนจะต้องเป็นการดำเนินกันระหว่างนิติบุคคลเท่านั้น และกรมสรรพากร ได้ส่งเสริมการร่วมลงทุนเพื่อร่วมค้า (joint venture) ด้วยมาตรการทางด้านภาษีที่ไม่รวมรายได้ของกิจกรรมที่เกิดจากการร่วมทุนเป็นรายได้ของบริษัท แตกต่างจากการค้าร่วม (Consortium) ที่เป็นการจ้างระบุขอบเขตของการทำงานที่ชัดเจน และได้ผลตอบแทนเป็นค่าจ้างตามที่ตกลงกันไว้ การลงทุนนี้ไม่ได้ครอบคลุมแค่เฉพาะการร่วมลงทุนเฉพาะเงินทุน แต่ยังรวมถึงการให้เทคโนโลยี ทรัพยากร แรงงาน หรือการให้สัมปทาน ตามที่เกิดขึ้นส่วนใหญ่ระหว่างหน่วยงานรัฐและเอกชน ในการร่วมกันแบบ PPP (Public Private Partnership) เนื่องจากภาครัฐมีข้อจำกัดในด้านของเงินทุน เทคโนโลยี หรือลักษณะของการดำเนินงาน ที่แตกต่างจากภาคเอกชน…
การที่อันวาร์ นายกรัฐมนตรีมาเลเซียไปเยือนจีนเมื่อปลายมีนาคม 2566 ไม่ใด้มีผลลัพธ์แค่เรื่องความสัมพันธ์ระหว่างประเทศเพียงอย่างเดียว เพราะดูเหมือนว่า นายกรัฐมนตรีมาเลเซียจะใช้โอกาสการเยือนจีนอย่างเป็นทางการนี้ เสนอไอเดียตั้ง “Asian Monetary Fund” หรือ AMF เพื่อลดการพึ่งพาสกุลเงินหลักของโลกอย่างดอลลาร์สหรัฐด้วย